ตำนานศิลปินเพลงร็อคอีกหนึ่งคนที่ยังอยู่ในใจของแฟนเพลงตลอดมา รวมถึงมีเพลงฮิตมากมายที่ยังโด่งดังจนถึงในปัจจุบัน นั่นคือเขาคนนี้ อิทธิ พลางกูร
อิทธิ พลางกูร หรือชื่อจริง เอกชัยวัฒน์ พลางกูร เกิดเมื่อปี 2498 จากครอบครัวแพทย์ คุณพ่อและคุณแม่เป็นหมอทั้งคู่ ในวัยเด็กจบการศึกษาจาก สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
เครื่องดนตรีชิ้นแรกที่เริ่มเล่นคือกลอง วงดนตรีวงแรกที่ตั้งขึ้นมาตั้งแต่สมัยเรียนมีชื่อว่า เดอะสตรีม เล่นเพลงแนวๆร็อคของต่างประเทศตามงานโรงเรียน

หลังจากที่ย้ายมาอยู่กรุงเทพได้เข้าร่วมวงใหม่ ดิ ออร์กาไนซ์เซชั่น ยังคงเล่นเพลงสไตล์ร็อคเหมือนเดิมเช่นวง ดีพ เพอร์เพิล, ยูไรอาห์ฮีป, แกรนด์ฟังก์เรลโรด
ก้าวเข้าสู้วงการแบบจริงจัง โดยการมาเป็นสมาชิกของวง “เดอะ เบลสส์” เป็นวงที่มีเป้าหมายเพื่อเล่นตามร้านผับบาร์ ศิลปินของวงนี้ในยุคก็ไม่ธรรมดาเช่น มือกีต้าร์คือ สุรสีห์ อิทธิกุล นักร้องนำ ปั่น ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว

ในยุคต่อๆมาของวง “เดอะ เบลสส์” ก็ยังมีสมาชิกคนดังเข้ามาเสริมอยู่เรื่อยๆ จนกระทั่งวงได้มีผลงานเพลงไทยอัลบั้มแรก เป็นการนำเพลงแนวโฟล์คซองคำเมืองมาทำดนตรีใหม่ในแนวดิสโก้ ชื่ออัลบั้มคือ “คำเมืองดิสโก้”
จากนั้นในปี 2526 เพลงไทยได้รับการยอมรับในวงกว้างมากขึ้น วง “เดอะ เบลสส์” จึงมีผลงานออกมาเป็นสตูดิโออัลบั้มแรก “หัวใจขายขาด” อัลบั้มต่อมาคือ “คืนเหงาใจ” ถือเป็นอัลบั้มสุดท้ายก่อนที่วงจะถูกยุบลงไป

เส้นทางของศิลปินเดี่ยวที่เรารู้จักกันดีก็ได้เริ่มต้นขึ้นจากค่าย RS ชุดแรกในปี 2531 “ให้มันแล้วไป” ปรากฏว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากโดยยอดขายไปเกือบล้านตลับ มีเพลงฮิตที่ถูกแต่งโดย เสือ ธนพล คือ เก็บตะวัน เพลงนี้ยังคงเป็นตำนานของตัวคนแต่ง และคนร้อง โด่งดังอยู่จนถึงทุกวันนี้

จากนั้น “อิทธิ พลางกูร” ออกผลงานกับ RS อีกเรื่อยๆ รวมอัลบั้มที่ออกเดี่ยวได้ 9 อัลบั้ม ได้แก่ ให้มันแล้วไป (พ.ศ. 2531), ไปต่อไป (พ.ศ. 2532), อิทธิ 3 เวลา (พ.ศ. 2533), อิทธิ 4 ป้ายแดง (พ.ศ. 2535), อิทธิ 5 กำลัง D (พ.ศ. 2536), อิทธิ 6 ปกขาว (พ.ศ. 2539), อันปลั๊ก เชดส์ ออฟ เลิฟ (พ.ศ. 2541), อิทธิ & กีตาร์ไม้ (พ.ศ. 2542), เวลาที่เหลือ (พ.ศ. 2547)
ช่วงสุดท้ายของชีวิต “อิทธิ พลางกูร” ได่้ป่วยด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ ตรวจพบเมื่อปี 2545 และได้รับการรักษาในปีเดียวกัน ทางต้นสังกัดเก่าอย่าง RS ก็ได้ช่วยเหลือโดยการให้ออกผลงานชื่อชุดว่า “เวลาที่เหลือ” และมีการจัดคอนเสิร์ตใหญ่เพื่อช่วยเหลือ มีเพื่ิอนศิลปินมาร่วมมากมาย ในปี 2547

วาระสุดท้ายของชีวิต 9 พฤศจิกายน 2547 เขาถูกส่งตัวเข้ารักษาที่โรงพยาบาลเนื่องจากอาการทรุดหนัก ต้องเข้ารักษาในห้อง ICU จนกระทั้ง 11 พฤศจิกายน 2547 เวลาประมาณ 9 โมงเช้าอาการก็ได้ทรุดหนักลงอีก จนกระทั้งเวลา 14.50 น. ตำนานเพลงเก็บตะวันก็ปิดฉากลงในวัย 49 ปี เหลือไว้แต่ความทรงจำดีๆ บทเพลงเพราะๆ ที่สร้างกำลังใจให้กับผู้ฟังจวบจนปัจจุบัน








เรียบเรียง สุขเสมอ
ข้อมูล Wikipedias